| 07-12-2020 |
Aesopus, vaak ook Aisopus genoemd was een Griekse dichter (ca. 620-560 v.Chr.) die bekendheid verwierf door zijn fabels (verhalen) waarin dieren zich gedragen als mensen (personificatie). Het gaat daarbij vooral om de moraal van het verhaal.
De jonge verkwister
Een spilzieke jongen had zijn vaderlijk erfdeel erdoorheen gejaagd en alleen zijn mantel overgehouden. Opeens zag hij een zwaluw die te vroeg was gekomen en hij dacht dat de lente was aangebroken zodat hij zijn mantel niet meer nodig had. Daarom verkocht hij hem onmiddellijk. Toen sloeg het weer om en het werd bitter koud. Op zijn zwerftocht vond de jongen de doodgevroren zwaluw en riep: “Arm dier, je hebt ons allebei te gronde gericht.”
Moraal
Haastige spoed is zelden goed en één zwaluw maakt nog geen zomer. Politici lopen vaak voor de muziek uit en houden daarom wel vaker geen maat en vinden niet altijd de juiste toon of toonhoogte. ‘Mooie’ voortekenen zijn verleidelijker dan de sombere verwachtingen van een zwartkijker of azijnzeiker. Het voorzorgprincipe is dan ook geleidelijk uit het politieke bewustzijn verdwenen. Risico’s worden zelfs geringschattend terzijde geschoven. Zoals bij de aankoop van Nedalco en de planvorming rond Bergse Haven. De brengers van een onwelkome boodschap worden vaak belachelijk gemaakt. Men wil eigenlijk alleen de baten zien en niet de ‘prijs’ die betaald wordt in geld, waarden en gezondheid. Denk aan de 5G discussie en de risico’s verbonden aan elektromagnetische straling of aan de risico’s van ondoordachte bezuinigingen op het sociaal domein.
Louis van der Kallen.