DE ZUINIGE VIER EN HET TRACTAAT VAN VENLO 1543

 

    


| 28-05-2020 |

 

DE ZUINIGE VIER EN HET TRACTAAT VAN VENLO 1543

Wat gaat er gebeuren met het voorstel van de Europese commissie? Word in feite het Frans-Duitse voorstel, ingevuld met geldelijke schenkingen aan de zuidelijke eurolanden of houden de VIER de poot stijf. Ik voorzie een herhaling van de gebeurtenissen na het Tractaat van Venlo in 1543. Waarbij de laatste Nederlandse weerstand werd gebroken en de Nederlanden ondergeschikt en collectief leenplichtig werden gemaakt aan de leenheer Keizer Karel V en konden onze voorvaderen gaan betalen aan het weelderige Hof van Karel V in Brussel. Kortom onze zuur verdiende ‘rijkdommen’ konden we inleveren in Brussel. Herkenbaar?

Is Rutte de reïncarnatie van Karel van Egmond (Karel van Gelre), die manhaftig streed tegen de eisen van Keizer Karel V en is Merkel de reïncarnatie van Keizer Karel V (Keizer van het heilige Rooms Duitse Keizerrijk, Koning van Spanje en Heer van de Bourgondische Nederlanden en Habsburgse erflanden met gebieden o.a. in Italië) die, en na zijn dood zijn erfopvolgers, onze rijkdommen ging opeisen met uiteindelijk de tiende penning.

De vrekkige vier

De strijd van Karel van Egmond tegen de almacht van de Habsburgers in de persoon van Keizer Karel V en het dure streven van Keizer Karel V naar één machtig Europees keizerrijk kan gezien worden als een voorloper van de Tachtigjarige Oorlog. Onze strijd voor onafhankelijkheid en vrijheid van overheersing door verre buitenlandse heersers.

Nu Duitse parlementariërs die het voorstel van de VIER een provocatie noemen! Het heilige Roomse Duitse Keizerrijk lijkt te herrijzen met Merkel als keizerin en met alle keizerlijke arrogantie en dure driften van dien! Ik ben normaal geen fan van Rutte. Maar als hij met het rapier in de hand de aanvoerder wil zijn van een nieuw (protestants) Schmalkaldisch Verbond (waar Karel V bang voor was), te beginnen met de zuinige VIER, om een eind te maken aan de Roomse/Zuidelijke spilzucht, dan steun ik hem.

Karel van Egmond wilde, als rechtgeaarde Dietse heer, baas zijn in en over eigen land. Dat willen veel Nederlandse burgers nu ook. Er is niets mis met solidariteit maar wel met het belonen van structurele spilzucht.

In een land als Italië was eeuwenlang belastingontduiking een daad van nationale weerstand tegen buitenlandse heersers. Vooral afkomstig uit Frankrijk, Spanje en Oostenrijk. Nadat ze door Giuseppe Garibaldi zijn bevrijd van vreemde overheersers hebben ze in de ruim anderhalve eeuw daarna niet geleerd, net als burgers in andere landen, braaf collectief hun belastingen te betalen en de overheid te zien als iets van henzelf. Waarbij belasting betalen een vanzelfsprekendheid behoort te zijn.

Wij weigerden ook de tiende penning te betalen voor de dure machtshonger van vreemde overheersers, maar werden brave betalers voor onze overheid toen we het Spaanse juk hadden afgeworpen.

Italië, wordt nu eindelijk eens een echte staat waar alle burgers en bedrijven betalen voor de diensten van hun overheid. Als de nood, buiten de schuld van de burgers of van de gekozenen dan door rampen of plagen hoog is, wil ik best solidair zijn met roomse broeders en zusters in nood.

https://kijkopbergenopzoom.nl/column-de-zuinige-vier-en-het-tractaat-van-venlo-1543/

  
L.H. van der Kallen.


    

FRACTIES PROVINCIALE STATEN INZ. CRISIS – D034

 


 

Bergen op Zoom, 18 februari 2009

 

Aan de fracties van Provinciale Staten van

Noord-Brabant

per e-mail

 

Geachte Statenleden, 

Nu de financieel/economische crisis zich van haar slechtste kant laat zien, voelen veel volksvertegenwoordigers, op alle niveaus in onze democratie, zich geroepen om ook de inzet te vragen van hun bestuursorgaan om zich in te zetten voor aanvullende activiteiten ten behoeve van het behoud van de bedrijven en de daarmee verbonden werkgelegenheid.

Voor gemeenten en waterschappen zijn de mogelijkheden vrijwel nul, omdat zij dienen te blijven binnen de wet en regelgeving die bepaalt dat zij sluitende begrotingen dienen na te streven. Dit betekent dat extra uitgaven nu onherroepelijk leiden tot stijging van de door hen gehanteerde (belasting)tarieven, terwijl de economische theorieën aangeven dat in tijden van economische crises het verhogen van belastingen onwenselijk is. De spagaat van de waterschappen is nog erger. De afgelopen jaren is er een stortvloed van regelgeving tot stand gekomen (o.a. kaderrichtlijn water (KRW), provinciale waterhuishoudingsplannen (WHP), nationaal bestuursakkoord water (NBW)) die hebben geleid tot tal van plannen die nu uitgevoerd moeten worden. Voor de meeste waterschappen betekent dit dat de komende vier tot tien jaren bij uitvoering van die plannen de gemiddelde tarieven 2 tot 4 % meer moeten stijgen dan de inflatie. Gezien de huidige financieel/economische crisis lijkt dat onwenselijk. 

Wat te doen? Plannen niet uitvoeren om de tarieven minder hard te laten stijgen? Dan handelen de waterschappen mogelijk deels in strijd met het huidige door hogere overheden gestelde beleid c.q. worden de doelen (KRW) mogelijk niet tijdig bereikt. De plannen versneld uitvoeren met als gevolg een enorme stijging van de tarieven? 

Ten aanzien van deze afweging doet ondergetekende een beroep op de politieke vindingrijkheid van onze Statent. Hierbij neem ik de vrijheid een aantal opties te noemen.

–         Verander de uw wetgeving en streef de wijzigingen na op nationaal niveau zodat ook de lagere overheden (incidenteel of tijdelijk) met een begrotingstekort mogen werken. Dan wordt anticyclisch investeren ook voor de lagere overheden haalbaar.

–         Maak temporisering van de uitvoering van mede uw wet en regelgeving (b.v. KRW, NBW, WHP) mogelijk c.q. toelaatbaar.

–         Stel, in tijden zoals nu, extra middelen ter beschikking van gemeenten en waterschappen middels 100% subsidies om versneld die werken uit te voeren die de (regionale)werkgelegenheid overeind houden, de waterdoelen sneller realiseren en de lokale economie, b.v. toerisme en recreatie bevorderen. 

Hopende op uw inzet en vertrouwende op uw inzichten, 

met de meeste hoogachting, 

L.H. van der Kallen

 


 

 

LEDEN TWEEDE KAMER INZ. CRISIS – D035

 


 

Bergen op Zoom, 18 februari 2009

 

Aan de leden van de Tweede Kamer

per email

 

Geachte leden van het parlement, 

Nu de financieel/economische crisis zich van haar slechtste kant laat zien, voelen veel volksvertegenwoordigers, op alle niveaus in onze democratie, zich geroepen om ook de inzet te vragen van hun bestuursorgaan om zich in te zetten voor aanvullende activiteiten ten behoeve van het behoud van de bedrijven en de daarmee verbonden werkgelegenheid.

Voor gemeenten en waterschappen zijn de mogelijkheden vrijwel nul, omdat zij dienen te blijven binnen de wet en regelgeving die bepaalt dat zij sluitende begrotingen dienen na te streven. Dit betekent dat extra uitgaven nu onherroepelijk leiden tot stijging van de door hen gehanteerde (belasting)tarieven, terwijl de economische theorieën aangeven dat in tijden van economische crises het verhogen van belastingen onwenselijk is. De spagaat van de waterschappen is nog erger. De afgelopen jaren is er een stortvloed van regelgeving tot stand gekomen (o.a. kaderrichtlijn water (KRW), provinciale waterhuishoudingsplannen (WHP), nationaal bestuursakkoord water (NBW)) die hebben geleid tot tal van plannen die nu uitgevoerd moeten worden. Voor de meeste waterschappen betekent dit dat de komende vier tot tien jaren bij uitvoering van die plannen de gemiddelde tarieven 2 tot 4 % meer moeten stijgen dan de inflatie. Gezien de huidige financieel/economische crisis lijkt dat onwenselijk. 

Wat te doen? Plannen niet uitvoeren om de tarieven minder hard te laten stijgen? Dan handelen de waterschappen mogelijk deels in strijd met het huidige door hogere overheden gestelde beleid c.q. worden de doelen (KRW) mogelijk niet tijdig bereikt. De plannen versneld uitvoeren met als gevolg een enorme stijging van de tarieven? 

Ten aanzien van deze afweging doet ondergetekende een beroep op de politieke vindingrijkheid van ons parlement. Hierbij neem ik de vrijheid een aantal opties te noemen.

–         Verander de wetgeving zodat ook de lagere overheden (incidenteel of tijdelijk) met een begrotingstekort mogen werken. Dan wordt anticyclisch investeren ook voor de lagere overheden haalbaar.

–         Maak temporisering van de uitvoering van wet en regelgeving (b.v. KRW, NBW, WHP) mogelijk c.q. toelaatbaar.

–         Stel, in tijden zoals nu, extra middelen ter beschikking van de lagere overheden middels 100% subsidies om versneld die werken uit te voeren die de (regionale)werkgelegenheid overeind houden, de waterdoelen sneller realiseren en de lokale economie, b.v. toerisme en recreatie bevorderen. 

Hopende op uw inzet en vertrouwende op uw inzichten, 

met de meeste hoogachting, 

L.H. van der Kallen

Lid van het dagelijks bestuur waterschap Brabantse Delta en de gemeenteraad van Bergen op Zoom