Tag: coronavirus

DE CORONAWET

  door ,

 

    

| 21-07-2020 |

 

Ik ben een oude man die hecht aan tradities die wezenlijk zijn voor wie wij Nederlanders zijn. Nederland is vanaf zijn ontstaan een baken in de wereld geweest voor vrijheid en democratie. Het ‘Plakkaat van Verlatinge’ dat op 26 juli 1581 door de Staten-Generaal is bekrachtigd, heeft als bron gediend bij de totstandkoming van vele democratische constituties en onafhankelijkheidsverklaringen. Belangrijke elementen in de Amerikaanse Declaration of Independance (1776) en de Franse Déclaration des Droits de l’homme et de Citoyen (1789) zijn direct herleidbaar tot het ‘Plakkaat van Verlatinge’.

Voor mij is de kern van het ‘Plakkaat van Verlatinge’ de zin waarin, vrij vertaald, gesteld wordt dat de macht van de staat (toen een vorst) gericht is op het welzijn van zijn onderdanen zonder deze onderdanen tot zijn volgzame slaaf te maken.

Voor de liefhebber de originele tekst uit het ‘Plakkaat van Verlatinge’: “een Prince vanden Lande van God gestelt is hooft ouer zijne ondersaten, om de selue te bewaren ende beschermen van alle onghelijck, ouerlast ende ghewelt, gelijck een herder tot bewaernisse ende bescherminghe van zijne schapen: Ende dat d’ondersaten niet en zijn van God geschapen tot behoef vanden Prince, om hem in als wat hij beveelt, weder het godelyck oft ongodelyck, recht oft onrecht is, onderdanich te wesen, ende als slauen te dienen.” Of in hedendaags Nederlands: ‘een vorst is aangesteld tot hoofd van zijn onderdanen om hen onder zijn hoede te nemen en te beschermen, zoals een herder zijn schapen beschermt, en de onderdanen zijn niet geschapen ten behoeve van de vorst om hem in alles wat hij beveelt onderdanig te zijn en als slaaf te dienen.’

Het voorstel voor de nieuwe coronawet is wat mij betreft een buitengewoon en controversieel wetsontwerp waarvan de Raad van State in een ongebruikelijk harde reactie zegt nog altijd niet tevreden te zijn. De minister van volksgezondheid blijft in deze wet bevoegd om in bijzondere gevallen het stelsel van noodverordeningen in werking te stellen. Volgens de Raad van State is dat na invoering van de wet ‘niet meer nodig en wenselijk’.

De Leidse hoogleraar staats- en bestuursrecht Wim Voermans spreekt van ‘decretenbestuur’. Deze regering maakt zichzelf met deze wet tot een absoluut vorst die met deze coronawet per decreet kan gaan besturen. Voor mij is dit in strijd met de basis van de Nederlandse wettelijke tradities geformuleerd in ‘Plakkaat van Verlatinge’. Het volk is ‘vry onverveert’ en gewend ‘die tyranny [te] verdrijven’ die het tracht te overheersen.

De coronawet past, naar mijn inzicht niet in de Nederlandse tradities van vrijheid in gebondenheid. Noch in die van een overheid die de vrijheden van haar volk respecteert. Decreten die vrijheden beperken zijn on-Nederlands!

https://kijkopbergenopzoom.nl/opinie-de-coronawet/

 

Louis van der Kallen.

    

IK BEN GEBOREN

  door ,

 

    

| 02-05-2020 |

 

4 mei komt eraan, geen dodenherdenking op het Thaliaplein. Geen Wilhelmus of het Merck toch hoe Sterck uit honderden kelen en geen rede van onze burgervader. Nu ben ik niet belangrijk genoeg om ooit uitgenodigd te worden tot het houden van een rede op iets plechtigs als de dodenherdenking. Ik weet ook niet of ik het zou kunnen. Op z’n moment zit de emotie te hoog in mijn keel. Nu echter de dodenherdenking, buiten die op de televisie en de radio, zich verplaatst naar de digitale wereld van het internet neem ik de vrijheid de ‘rede’, de verzuchting, die leeft in mijn hoofd de wereld in te slingeren.

Ik ben geboren in een gezin waarvan het tot op de graat vermagerde en enig overgebleven kind, mijn broer, na de bevrijding spoorslags door het rode kruis, samen met een paar duizend andere kinderen, voor negen maanden, naar Zweden werd gebracht. Naar het eten en de medische voorzieningen. Een zegen, zijn redding, maar ook een kruis waaronder mijn moeder de rest van haar leven geleden heeft.

Ik ben geboren op de tweede verdieping van een huis waar, volgens mijn ‘grote’ broer in het kolenhok (van de buren van de eerste verdieping) op zolder ooit een geheimzinnige kist was geweest waar, volgens zijn verhalen, in de oorlog soms een man had geslapen, verstopt onder de eierkolen. Die kist was in de hongerwinter toen er ook geen eierkolen meer waren opgestookt.

Ik ben geboren aan de ‘goede’ kant van een straat. Een straat waar meer dan de helft van de mannen bij razzia’s waren opgepakt en naar Duitsland waren gestuurd om te werken. De ‘goede’ kant omdat aan de overkant een NSB gezin woonde waarmee ik niet mocht praten en waarvan de vrouw altijd voor het raam zat. Ze wachtte op een zoon die in het verkeerde uniform, voor de verkeerde landheer aan het verkeerde front ten strijde was getrokken.

Ik ben geboren in een buurtje waar aan een singel een kruis stond. Op die plek zouden vier of vijf mannen door de Duitsers, als represaille op een aanslag, zijn doodgeschoten. Als we er langs liepen bidde mijn moeder altijd voor het zielenheil van de vermoorde buurtgenoten.

Ik ben geboren in een stad waarvan door een bombardement op 14 mei 1940 het hart werd weggenomen. Waarbij honderden omkwamen en tienduizenden dakloos werden. Denkend aan het beeld van Zadkine, borrelen de tranen nog op.

Ik ben geboren in een provincie waar in de hongerwinter tienduizenden van de honger en kou omkwamen.

Ik ben geboren in een land waaruit in de bezetting meer dan 100.000 joden, homofielen, Roma en Sinti, als ‘untermenschen’ werden afgevoerd naar vernietigingskampen.

Ik ben geboren in een werelddeel waarin door oorlogsgeweld in de tweede wereldoorlog tientallen miljoenen doden vielen.

Ik ben geboren in een wereld waar de mensheid tot op de dag van vandaag bitter weinig geleerd lijkt te hebben van al die oorlogen, van al dat immense leed dat oorlog, onderdrukking, discriminatie, etnische zuiveringen en geweld keer op keer veroorzaakt.

Mijn droom is te sterven in een wereld waar de mensen zich niet meer voor een ideologie of een religie ten strijden laten sturen. Een wereld vol respect en liefde voor het leven. Een wereld waarin de symboliek van het gebroken geweertje is herboren.

https://kijkopbergenopzoom.nl/column-ik-ben-geboren/

 

Louis van der Kallen.

    

LINTJESREGEN

  door ,

 

    

| 25-04-2020 |

 

Het is niet gebruikelijk kritiek te hebben op zijne majesteit de koning. Hij is per definities goed, wijs en onschendbaar. Toch moet mij van het hart dat ik nu iets mis bij de traditionele lintjesregen.

Er wordt gevochten. In lichamen, ziekenhuizen, verzorgingshuizen, hospices, noodhospitalen, en zelfs in speciaal daarvoor geschikt gemaakte hotelkamers vind een strijd plaats tegen een tot voorkort onbekende vijand. Die strijd wordt door velen omschreven als een oorlog. Die plekken waar gevochten wordt is de frontlinie. Verzorgers, doctoren en verplegend personeel moeten en moesten het doen met de beperkte middelen die ze hebben. De wapens (geneesmiddelen, beademingsapparatuur) zijn helaas nog niet altijd effectief en beperkt beschikbaar. De bepantsering (mondkapjes, beschermende kleding, gelaatschermen, luchtbehandeling) zijn beperkt voorradig. Wat ruim voorradig blijkt is liefde voor het vak en de patiënt en vooral moed.

Deze strijd is in onze ogen vergelijkbaar met oorlog. Er vallen veel slachtoffers en er zijn helden! Die soms fysiek en/of geestelijk voor het leven getekend het slagveld verlaten. In een oorlog worden de helden gedecoreerd. Soms te velde. Gedecoreerd voor moed, beleid en trouw. Nu kent Nederland niet de traditie van het decoreren van groepen.

Toch werd er een enkele maal een uitzondering gemaakt. Generaal Winkelman, de opperbevelhebber van de verslagen Nederlandse troepen, onderscheidde op 18 mei 1940 zogenoemde ‘Luchtvaartbrigade’, de voorloper van de Koninklijke Luchtmacht, met de Militaire Willems-Orde. Hoewel deze benoeming nooit door de regering is gehomologeerd (bekrachtigd), is deze benoeming juridisch onomstreden. Het wordt, gezien deze ‘oorlog’, tijd voor een nieuwe traditie. Waarbij groepen zoals de strijders in deze ‘oorlog’, deze ‘frontlinie’, niet alleen als individu maar ook als groep gedecoreerd kunnen worden. Dat kan mogelijk met een bestaande orde of een in te stellen nieuwe voor groepen. Maar wat ons betreft kan het ook met de Militaire Willems-Orde. In het verleden ontvingen ook burgers die met gevaar voor eigen leven, ons land en haar inwoners, gediend hadden deze orde. Ook in deze strijd is gevaar voor het eigen leven en dat van de naasten van deze strijders aan de orde.

Andere landen kennen voorbeelden van een groepsdecoratie. Zo verleende de Britse Koning Malta voor dapperheid in de Tweede Wereld oorlog het George Cross. Het George Cross kreeg een plaats in het wapen en op de vlag van Malta.

Ondergetekende schreef samen met Mario Nuiten begin april brieven aan de burgemeester van Bergen op Zoom en aan de Commissaris van de Koning (CdK) van Noord-Brabant brieven met het verzoek stappen te ondernemen om te komen tot het verlenen van een onderscheidingen aan hen die in deze ‘oorlog’ met gevaar voor eigen leven in de frontlinie staan. Beide reageerden op onze brief positief. De CdK heeft onze brief door gestuurd naar de Kanselarij der Nederlandse Orden. Nu maar hopen dat de Kanselier der Nederlandse Orden die zuiverheid en waardigheid van de Orden bewaakt (H. Morsink, Generaal-majoor der Cavalerie b.d.) in kan zien dat ook deze oorlog helden, heldinnen en eenheden kent die geëerd mogen worden voor betoonde moed, beleid en trouw.

https://kijkopbergenopzoom.nl/column-lintjesregen/

 

Louis van der Kallen.

    

SOCIAL DISTANCING

  door ,

 

    

| 19-03-2020 |

 

Onze premier riep op de televisie ons op tot ‘Social Distancing’. Oftewel zet uw sociale contacten op nul. Even niet bij elkaar komen. Dat is niet leuk, maar we moeten dit samen doen!! Was zo beetje zijn boodschap. Dat klinkt aardig en verstandig maar het is een boodschap waar iedere nuance aan ontbreekt. Niet alleen de economische gevolgen zijn groot, ook de sociale en emotionele.

Voor iemand die sociaal en emotioneel gezond is klinkt het allemaal logisch. Maar is dat het ook in de context van het echte leven? En hoe wordt z’n ‘logische’ oproep vertaald door de media, het publiek en individuele personen?

Ik heb een zoon, Alexander. Hij schreef op facebook onder een stukje dat de woorden van onze eerste minister verspreide; “Ik snap de noodzaak heel goed maar voel me nu al zo eenzaam. Kun je nagaan als ook wij straks niet meer het huis uit mogen. Dat virus ben ik nog niet zo bang voor maar de eenzaamheid door isolatie is vreselijk. Voel de laatste dagen mijn depressies weer helemaal terugkomen. Ben zelfs nieuwe antidepressiva gaan halen. Al een jaar niet gebruikt, maar mijn herhaalrecept was precies vandaag nog geldig. Ik heb mensen om me heen nodig, ik weet echt niet hoe ik dit door moet komen.”

Het virus is overdraagbaar als we elkaar aanraken of voorwerpen aanraken die een besmet persoon heeft aangeraakt. In een besloten ruimte of op voorwerpen is de overlevingstijd van het virus volgens de wetenschappers vermoedelijk beperkt tot enkele uren, hooguit een dag. In de openlucht en zeker overdag is het virus nauwelijks aantoonbaar en op een afstand van 1 a 1,5 meter van een bron al niet meer. Ik ben een raar mens, opgeleid tot technisch fysicus heb ik het grootste deel van mijn werkzame leven gewerkt in de zware chemische industrie. Ik heb dus een behoorlijke kennis van de scheikunde, natuurkunde en mechanica. In mijn jeugd heb ik als ‘hobby’ een opleiding gevolgd tot medisch analist. Ik heb dus, zij het gedateerd, kennis van vakken als fysiologische chemie, anatomie, fysiologie, pathologie en bacteriologie. Die kennis leert mij dat in de buitenlucht het gevaar van besmetting, vrijwel nul is als we een afstand van 1 of 1,5 meter tot elkaar respecteren.

De sociale en emotionele gevolgen van ‘Social Distancing’ kunnen dus beperkt worden als we elkaar, overdag in de buitenlucht, nog wel blijven ontmoeten. Bij voorkeur op een zonnig pleintje. Het is dan ook onzin dat de vergaderingen van commissies en raad of van het algemeen bestuur van het waterschap worden afgeblazen. Die kunnen gewoon buiten op de Grote Markt of in de tuin van Bouvigne doorgaan. Dat zou in het ‘openbaar vergaderen’ ook een nieuwe betekenis geven.

Ook de ‘reset’ bijeenkomsten van de Bergse politici kunnen gewoon doorgaan. Zodat de inwoners van onze gemeente kunnen zien; er gebeurd wat en het gebeurd niet in ‘achterkamertjes’ maar open en bloot in de huiskamer van Bergen op Zoom, onze Grote Markt.

Een advies: de telefoon bestaat al meer dan 140 jaar. Gebruik dat ding en bel je familie of vrienden. Ze weten hoe dat werkt en ze horen je stem graag.

https://kijkopbergenopzoom.nl/column-social-distancing/

 

Louis van der Kallen.