WANTROUWEN

 


 

WANTROUWEN

 

kerstcadeautjeHet gaat maar door. De door de belastingbetaler uit de brand geholpen banken blijven reorganisaties en de uitstoot van arbeidsplaatsen aankondigen. Het kerstcadeautje in 2015 bij de Rabo voor 2019: 9.000 banen minder, terwijl de bank tussen 2009 en 2016 al de helft van het personeel afdankte. In augustus en november 2016 kondigde ABN-AMRO het schrappen van totaal 2.875 banen aan. In oktober kondigde ING het schrappen van 7.000 banen aan, waarvan 2.300 in Nederland en als kerstcadeau kregen de medewerkers bij de SNS Bank ook te horen dat er honderden banen gaan verdwijnen. Plus de SNS Bank gaat per 1 januari Volksbank heten. Een gotspe! De bank mag dan in handen van de staat zijn, maar het is zeker geen bank van het volk.

De kranten van de afgelopen maanden zijn helder. “Kille sanering bij ABN AMRO” BNdeStem op 17 november, terwijl op dezelfde pagina was te lezen dat de winst in het kwartaal met een vijfde was gestegen en de winst over de eerste negen maanden 1,7 miljard was. Op 22 oktober was de kop in de Volkskrant: “’geschrapt’ ING-werk naar lagelonenland”. Hun logo, de oranje leeuw, is volstrekt misplaatst! Niks oranje, niks Nederlands. Ze bijten gewoon in de hand die hun boven water hield met belasting geld. Staatseigendom helpt ook niet. Een minister van de PvdA helpt ook niet. Hij wil vast straks, net als Kok en Zalm, veel geld verdienen bij een bank, nadat hij eerst heeft genoten van een riant wachtgeld. 

Al het gepraat over herstellen van vertrouwen is weinig realistisch. Steeds meer mensen wantrouwen banken en vooral de bankbestuurders. Banken zijn in hun ogen steeds vaker parasitaire bedrijven, waarvan de bestuurders, ondanks de wanprestaties met als gevolg een crisis van enorme omvang, fors zijn blijven verdienen. Geen vervolging van bankbestuurders,  wegens verwoesting van levens en de door hen veroorzaakte maatschappelijke ontwrichting. In IJsland gebeurde dat wel! Waar een klein landje groot in kan zijn. De regering roept dat het allemaal beter gaat nu we per hoofd van de bevolking weer even veel produceren als in 2008. Dat zijn slechts macrocijfers. Feit is dat de mensen, die nu deels weer aan de slag zijn gegaan, dat doen tegen vaak (veel) lagere salarissen en in onzekere banen. Een derde van de werkenden heeft geen vast contract! De verdeling van de koek, die nu net zo groot is als in 2008, is verder scheefgegroeid. Meer naar de winsten en minder naar de uitkeringen en de lonen. Het looncomponent is aanzienlijk lager dan in 2008. Ondanks de al jaren forse overschotten op de betalings- en handelsbalans zijn de besteedbare inkomens niet meegegroeid met de inflatie. Die overschotten zijn verdwenen in de zakken van de eigenaren van bedrijven. De mensen die werken voor hun geld en de uitkeringstrekkers hebben nog bitter weinig gemerkt dat het beter gaat. Alleen de dividendtrekkers en eigenaren van bedrijven zijn er gemiddeld beter op geworden.

Vertrouwen in de banken vergeet het maar. De politiek zou een alternatief moeten bieden. Veel mensen willen af van de commerciële banken, die feitelijk in hun ogen immoreel opereren en alles doen voor de winst van enkelen. Dus regering en politieke partijen: maak dat mogelijk en laat een eenvoudige dienst, zoals vroeger de post/cheque en girodienst, in staatseigendom herleven. Eventueel als onderdeel van de Nederlandse Bank.