AESOPOS FABELS: DE HINKENDE EZEL

 

    


| 23-11-2020 |

 

Aesopus, vaak ook Aisopus genoemd was een Griekse dichter (ca. 620-560 v.Chr.) die bekendheid verwierf door zijn fabels (verhalen) waarin dieren zich gedragen als mensen (personificatie). Het gaat daarbij vooral om de moraal van het verhaal.

De Hinkende ezel

Een grazende ezel zag een wolf op zich afrennen en deed toen alsof hij mank was. De wolf kwam naderbij en vroeg waarom hij zo hinkte. De ezel antwoordde dat hij door een heg was gelopen en daarbij in een doorn was getrapt. Hij vroeg aan de wolf: “Wil je die doorn uit mijn poot trekken voordat je me opeet? Anders haal je je tong nog open.” De wolf vond dat een zinnig verzoek en hij tilde de poot op. Toen hij met al zijn aandacht bij de hoef was, gaf de ezel hem zo’n harde trap dat zijn tanden uit zijn bek vlogen. De deerlijk toegetakelde wolf klaagde: “Het is mijn eigen schuld. Had ik maar niet voor dokter moeten willen spelen. Terwijl ik door mijn vader opgeleid ben tot slachter.”

Moraal

Door schade en schande wordt men wijs. Dat geldt ook voor bestuurders en de burgers die onder hen lijden.

 

Louis van der Kallen.