6 juni
De afgelopen dagen veel reacties gekregen op mijn voorstel het noord/westelijke deel van de
Binnenschelde te gebruiken voor woningbouw om de komende verliezen op het plan Bergse Haven te beperken. Die verliezen kunnen naar mijn berekeningen, na de verplichte aankoop van Nedalco, oplopen tot 2 à 3 miljoen euro per jaar met een cumulerend verlies van totaal 20 à 30 miljoen euro. Een dergelijk verlies kan Bergen op Zoom niet opvangen uit haar reserves. Ook de verliezen op het plan Markiezaten gaan door. Ik heb als raadslid deze verliezen, bij het opzetten van die plannen, voorspeld. Maar helaas was er steeds voor deze plannen een ruime meerderheid. De voorgaande colleges droomden liever dan dat ze de feiten onder ogen zagen. Nu zitten we met de gebakken peren. Het is niet alleen de financiële crisis. Het is ook het veranderende aanbod van andere gemeenten zoals Dordrecht en Rotterdam. Veel mensen uit die steden kochten huizen op de Bergse Plaat. Plus de problemen met de plannen zelf. Mooi maar duur. Enkele reacties waren positief. Niet omdat mijn plan in de smaak valt, maar simpel omdat het de enige oplossing is die de financiële problemen niet vooruitschuift maar omdat het een oplossing is die de burgers van Bergen op Zoom niet in hun portemonnaie gaan voelen. De mensen die niet blij zijn met mijn ‘oplossing’ moeten beseffen dat het alternatief is een extra OZB verhoging die op termijn 20 à 30 procent zal gaan bedragen. De tijd van Sinterklaaswensen, die bijna gratis vervuld werden, is echt voorbij. Ook ik heb liever sociale woningbouw maar de mensen die dat roepen moeten wel beseffen dat regelgeving vanuit Den Haag door regeringen (waaraan het CDA, de VVD en de PvdA deelnamen) tot stand is gekomen. Dit had tot gevolg dat de gemeente haar woningbedrijf moest verzelfstandigen. Als gemeenteraad hebben we die keuze niet meer. Tenzij de gemeente met veel geld over de brug komt. Helaas is dat er, als de verliezen op het grondbedrijf blijven oplopen, niet meer. Ook ik zie liever water in wat vroeger ’t Scheld was. Maar het gat in onze portemonnaie, veroorzaakt door het najagen van dromen en het volgen van mooie praatjes, maakt dat helaas onmogelijk.
4 juni
Vandaag en gisteren heb ik veel reacties gekregen op mijn hernieuwde suggestie een (deel) van de Binnenschelde te ontwikkelen c.q. te betrekken bij woningbouwexploitatie. Deze suggestie valt bij de politieke collega’s, die langzaam doordrongen raken van mijn jarenlange mantra dat de exploitaties de Markiezaten en de Bergse Haven financiële debacles worden/zijn, nu in goede aarde. Diverse partijen hebben richting mij al aangegeven dat de suggestie besproken en onderzocht moet worden. Ook individuele raadsleden hebben zich in die zin uitgelaten. Slechts één was uitgesproken negatief en vond mij een onruststoker. Ik ben mij er zeer wel van bewust dat mijn suggestie voor een aantal omwonenden van de Binnenschelde een schrikbeeld is, omdat zij vrezen dat hun uitzicht zal veranderen. Bij een drooglegging van maximaal 90 hectaren aan de noord/west kant van de Binnenschelde zal blijken dat hun vrees niet bewaarheid wordt en de waarde van hun woningen niet of nauwelijks zal worden aangetast.
zullen het blijken te zijn. Maar bestuurlijk Bergen op Zoom leeft al jaren in een (wens)droom die ontaard is in grootheidswaan en bestuurlijke roekeloosheid met des burgers pecunia.
De afgelopen jaren heb ik bij begroting en rekeningbehandelingen in de raad gewezen op de risico’s en op het, in mijn ogen, te beperkte weerstandsvermogen. Tevergeefs. Op 12 mei 2008 heb ik een onderzoeksuggestie gedaan aan de Rekenkamercommissie van West-Brabant in de hoop op een onderzoek. In dat kader zijn inmiddels de eerste aanzetten opgestart. Jammer dat de feiten het inmiddels nu ook voor anderen duidelijk maken dat er reden is tot zorg. Ik krijg als het de gemeente veel geld gaat kosten niet graag gelijk, maar het wordt wel tijd dat er ook naar politieke splinters geluisterd wordt. Dat kan veel geld en zorgen besparen.