| 03-01-2023 |
Ik heb mij vandaag teruggetrokken uit de vertrouwenscommissie omdat ik niet meer het vertrouwen ervaar van een deel van mijn collega’s noch zelf het vertrouwen kan opbrengen in een deel van de collega’s om in de beslotenheid van de vertrouwenscommissie te kunnen functioneren.
De afgelopen raad was voor mij uniek in mijn bijna 37-jarige functioneren als raadslid. Er is iets fundamenteels fout gegaan in de ambtelijke verwerking van een collegebesluit d.d. 12 november 1996 (plaatsing panden op de gemeentelijke monumentenlijst) en van een raadsbesluit d.d. 28 oktober 2004 (vaststelling monumentennota 2004-2008 met een “als zodanig gewaarmerkte bijlage”). Als raadslid is het mijn taak dat te benoemen. Ik heb dat gedaan zonder namen van ambtenaren te noemen. Daarbij heb ik wel aangegeven welke wethouders en burgemeester verantwoordelijk waren voor bijvoorbeeld het collegebesluit en de verwerking/doorwerking daarvan.
Bekleders van een openbaar bestuurlijk ambt zoals een wethouder of burgemeester zijn wat mij betreft tot in hun graf verantwoordelijk voor hun besluiten. De bekleders van een openbaar ambt moeten beseffen dat het niet alleen een regel op hun CV betekend maar dat zij ook een erfenis achterlaten van besluiten waarvan het publiek kennis mag nemen. Een deel van mijn collega’s namen mij het noemen van de namen van de bestuurders kwalijk. Maar vooral de kritiek die mij ten deel viel door het benoemen van de ambtelijke fouten werd mij door de collega’s zwaar aangerekend.
Als raadslid is het mijn taak om het functioneren van het college en de prestaties van de gemeente te controleren. Zeker als van ambtelijk disfunctioneren, waar bij de cases Parkkeetje aantoonbaar, sprake is, heb ik de plicht dat tot op de bodem uit te zoeken en dat in de openbaarheid te brengen. Zeker als feitelijke besluiten van het college en raad geen rechtsgevolg hebben gekregen door ambtelijk disfunctioneren.
Als college en/of raad besluiten, een object zoals het Parkkeetje, tot gemeentelijk monument te verklaren en later blijkt dat die besluiten niet hebben geleid tot het gewenste rechtsvervolg en een college en raad zich daarbij voetstoots neerlegt is dat voor mij volstrekt onacceptabel. De vierde macht kan en mag niet, besluiten genomen door publieke organen, effectief te niet doen.
Als ambtelijk falen op organisatieniveau (dus zonder het noemen van namen van ambtenaren) niet in het openbaar besproken kan/mag worden is er fundamenteel iets mis.
Ik constateer al een aantal jaren een toenemende ‘Yes Minister’ mentaliteit. Mijns inziens (mede) veroorzaakt door in het verleden drammerige wethouders, waarbij ambtenaren die zich onvoldoende beschermd voelden door de ambtelijke leiding vertrokken. De assertieve kozen het hazenpad. En de ‘Yes Ministers’ promoveerden en werden aangetrokken.
Nu zie ik dat de ‘nieuwe bestuurscultuur’ waarmee de raad deze periode probeerde te starten betekent dat de ‘Yes Minister’ mentaliteit nu ook in de raad zijn intrede heeft gedaan. Een raadslid die de euvele moed heeft kritiek te hebben op het college of het functioneren van het ambtelijk apparaat moet collectief worden afgebrand.
Wat mij steekt en een grove aantasting vindt van mijn democratische, door de bevolking geschonken rechten worden afgepakt, is het ingrijpen van de burgemeester, in mijn beleving ingegeven door verbale en non-verbale reacties van de collega’s. Ik beschouw dit als pure kneveling en een fundamentele aantasting van mijn rechten.
De ‘Yes Minister’ mentaliteit lijkt nu ook in alle lagen van het Bergse gemeentebestuur doorgedrongen.
Het Parkkeetje en de Bergse monumenten leven in mijn hart en verdienen bescherming. Ik zal de cases en de absurditeit van rechtsgevolgen onder de aandacht van de minister brengen. Tevens zal ik een handhavingsverzoek Inzake het overtreden van de archiefwet richten aan de minister en aan het college van gedeputeerde staten. Voor meer informatie kijk eens op:
https://www.bsdboz.nl/2023/02/03/aanvulling-interpellatie-ex-artikel-38-van-het-reglement-van-orde/
https://www.bsdboz.nl/2023/02/03/handhavingsverzoek-in-het-kader-van-de-archiefwet/
Louis van der Kallen.
Het wordt tijd dat dit college en hun vrienden clubjes in de gemeente Bergen op Zoom vervangen worden door een echt eerlijk en onafhankelijk college en raad die staan voor onze gemeente en haar inwoners.