DE WEG KWIJT 6

Er komen ook mensen bij mij aan de deur om hun ongenoegen te uiten.

“Ik ben zo’n ZZP -er (zei Mart Franken, Kunstschilder in Bergen op Zoom, aan de deur tegen mij). Bij de uitreiking van de Sakko CultuurPrijs voor Kunsten en Letteren, bijna vier jaar geleden werd ik nog toegesproken door de burgemeester. “Mart geeft een gezicht aan de mensen om wie het in de samenleving gaat en raakt daarmee aan de essentie van ons bestaan Daar kunnen wij in de politiek nog veel van leren. Het beste uit mensen halen en dat vastleggen in een schilderij, daarmee weet hij mensen diep te raken.”

Het voelt bij mensen als Mart als een diep verraad. Als roof, als een diefstal met geweld. Geweld dat mensen berooft van elke vorm van vertrouwen in de overheid die hen het meest nabij staat.

Het college heeft sinds de dualisering van het gemeentebestuur (2002) heel veel eigen bevoegdheden. De Raad stelt globale begrotingen en het ‘beleid’ vast en het college voert dat uit. Waarna de Raad de uitvoering kan controleren. In 2010 is die scheiding van taken bevoegdheden en hoe daar concreet mee om te gaan nader uitgewerkt in raadsvoorstel RVB10-0096 “De boedelscheiding tussen de gemeenteraad en het college van burgemeester en wethouders”. Ik heb de afgelopen jaren vaak gemopperd op het college omdat het vaak voor een ‘zienswijze’ op een voorgenomen besluit, notabene besluit binnen de eigen bevoegdheden, naar de Raad kwam voor het peilen van ‘gevoelens’. Ik zei dan vaak “gebruik je bevoegdheden en als je het verkeerd doe ‘rekenen’ we wel af!

Voor de meest onnozele collegebesluiten kwam ook dit college met regelmaat met een opinie peilende mededeling naar de Raad. Zich zelve indekken noem ik dat. Behalve in dit geval. Terwijl er nu, volgens mijn interpretatie van “de boedelscheiding”, alle reden voor was. Het geïdentificeerde risico op imago schade van de gemeente werd in april 2021 in het collegevoorstel hoog ingeschat “de indruk kan ontstaan dat de gemeente zichzelf ‘verrijkt’ met de compensatiemiddelen”. Nu geen opinie peilende raadsmededeling! Nee de raad kwam er pas achter toen er vanuit de raad vragen werden gesteld.

In de bijna 36 jaar dat ik in de gemeenteraad van Bergen op Zoom mag zitten ben ik twee keer echt boos geweest. Nu is de derde keer. Maar ik ben niet alleen boos ik ben ik tot in het diepst van mijn ziel teleurgesteld. Teleurgesteld in het moreelgehalte van het gehele college. Slechts één keer eerder was ik diep teleurgesteld in de moraliteit van een collegelid, dat was circa 30 jaar geleden vanwege een publicatie in de Nieuwe Revu.

Ik hecht aan beschaafd taalgebruik. Ik probeer mij dan ook te onthouden van onwelvoeglijke taal, hoewel ik scherp en hard uit de hoek kan komen. Nu ben ik blij dat de primaire woordvoerder namens het linkse blok (SP, PvdA, GrL en de BSD) mijn gewaardeerde collega Adam Ahajaj is, een afgestudeerde Meester in de rechten en een rustige weloverwogen spreker. Zijn spreken mede namens mij en de BSD voorkomt vermoedelijk dat ik de weg kwijt kan raken en mij misschien zou moeten schamen voor mijn gedrag vanavond. Nu kan mijn schamen zich beperken tot mijn indirecte verantwoordelijkheid voor het gedrag van dit college.

Moge de raadsleden vanavond bij het betreden van het stadhuis de wijsheid van Vrouwe Justitia tot zich nemen en gebruiken bij hun beraadslagingen en hun oordeel.

Louis van der Kallen.