| 29-09-2021 |
“Wie zijn de gasten die ons bestelen?” “Waarom krijgen wij of lezen we hun namen niet?” “Als je profiteert van ‘gestolen’ geld ben je toch strafbaar?” “Hebben ze in het stadskantoor dan geen enkele vorm van liefde of passie voor de stad en onze cultuur?” “ “Mag je zomaar ongestraft het imago van onze stad ter grabbelgooien?” “Zielloos, ik heb meelij met ze.” “Sinds wanneer is de Bergse cultuur afbreken een taak van het college?” Zomaar een gekuiste greep uit wat mensen, burgers van Bergen op Zoom mij laten weten.
De opmerking over het imago ten grabbelgooien was voor mij wel aanleiding de “Gedragscode voor de wethouders van Bergen op Zoom 2017” er op na te slaan. Ja het mag klaarblijkelijk, de gedragscode verbiedt niet het ten schande maken van onze gemeente. Misschien een puntje om over na te denken of de gedragscodes hier niet in zouden moeten voorzien. Moeilijk is dat wel want ook raadsleden mogen in principes bijna alles roepen.
Het gebeuren rond het dossier “Bestemming Rijkscompensatiemiddelen Cultuur Corona” voelt als een diep verraad. Als roof, als een diefstal met geweld. Geweld dat mensen berooft van elke vorm van vertrouwen in de overheid die hen het meest nabij staat. Ze willen en kunnen niet begrijpen dat wat gebeurd is procedureel, juridisch of financieel kan kloppen. Deze verdeling van het geld is, naar hun gevoelen, materieel onjuist en in hun gevoelen ook in strijd met wat het Rijk en de wetgever bedoeld kan hebben. De juristen en de accountant zouden geen gemeentelijke opdracht meer moeten krijgen. Namen, namen, namen wil men horen.
De AVG (privacywet Algemene Verordening Gegevensbescherming) wordt in de ogen van menige burger misbruikt om dit soort ‘lieden’ te beschermen. De vraag van velen is nu wie heeft waarom en om welke reden deze ‘top/tobambtenaren’ ingehuurd? Als raadslid zit ik ook met deze vraag in mijn maag. Ook ik vind dat de inhoud van het dossier “Bestemming Rijkscompensatiemiddelen Cultuur Corona”. Dit soort vragen oproepen.
Als het risico op imagoschade zoals gememoreerd in het collegebesluit van april hoog werd geacht waarom is dat besluit en die besteding aan de inhuur van die personen dan tot stand gekomen? Wie heeft besloten tot de inhuur van die personen en hun gecontracteerd? Dat zijn vragen waar burgers, waarmee ik sprak, mij op aanspreken. Ik heb geen antwoord. Ook ik, als raadslid, moet de AVG respecteren. Ik vind het de verantwoordelijkheid van de nieuwe gemeentesecretaris om deze vragen te beantwoorden. Een gemeenteraad en zeker een individueel raadslid gaat er niet over. De enkele dagen geleden in dienst getreden gemeentesecretaris is mogelijk nog niet besmet met het Bergse virus en is hij de weg nog niet kwijt of is hij ook al een doodlopende weg ingeslagen?
Burgers zijn boos tot in hun tenen en verwachten een dekkende uitleg of een onderzoek naar de feiten door, het liefst, mensen van buiten de gemeentelijke organisatie.