| 28-09-2021 |
Ik krijg van sommige lezers het verwijt dat ook ik de weg kwijt bent omdat ik het verschil niet zou weten tussen d’s en t’s. Dat is autistisch gezien natuurlijk niet waar. Taalkundig is het echter een waarheid als een koe! Op de lagere school kreeg ik voor Nederlands geen cijfer` op, mijn verder prachtige, rapport. Mijn leraren wilden mij niet frustreren. Ik was en ben dyslectisch en behept met wat autistische trekjes. Wat anderen wilden zien als een handicap was in de praktijk, in mijn ogen, mijn kracht. Ik heb mij nooit laten afremmen.
Vroeger corrigeerde Ank (mijn helaas overleden echtgenote) mijn schrijverij en als er nu tussen mijn geschrijf en de publicatie op de website ruim tijd is corrigeert een leraar Nederlands mijn geschriften. Die route sla ik nu bewust over om hem niet te belasten met urgente zaken. Het gaat om de inhoud. Het gaat om de moraliteit. Althans, dat is mijn inzet als ik als volksvertegenwoordiger op een dossier duik als het dossier “Bestemming Rijkscompensatiemiddelen Cultuur Corona”.
Ik werk in BSD verband nu intensief samen met de andere linkse partijen (PvdA, GrL en de SP) waarbij, in dit dossier, mijn gewaardeerde collega Adam Ahajaj van de PvdA onze trekker is. Hij heeft met het meedenken van de andere raadsleden in het zogenoemde Linkse Blok goed werk verricht om de gegevens boven tafel te krijgen. Het is een samenwerking tussen mensen die elkaars kwaliteiten zien en tevens beseffen dat Bergen op Zoom in deze moeilijke tijd vol uitdagingen niet geholpen wordt door verdeeldheid maar dat de gezamenlijke denkkracht nodig om de stad en haar dorpen weer op de goede weg te brengen.
In het eerste artikel in deze reeks vroeg ik mij af: “Waar is het moreel leiderschap?” Mijn gedachte nu is niet in het college! Na het lezen van een artikel op ZUIDWESTUPDATE van de hand van Han Verbeem waarin hij verwees naar de geïdentificeerde risico’s op het collegebesluit van 13 april kan ik haast niet anders dan concluderen dat het college willens en wetens in het volle besef van de mogelijke risico’s tot imagoschade het besluit in deze heeft genomen. Dat getuigt, mijns inziens van een bijna bizarre management mentaliteit c.q. een hoog narcistisch gehalte in de absoluutheid van de eigen waarheid.
De tekst bij het geïdentificeerde risico is opvallend “De indruk kan ontstaan dat de gemeente zichzelf ‘verrijkt’ met de compensatiemiddelen”. Met die wetenschap komt een tekst in de persverklaring van afgelopen vrijdag bijna lachwekkend over; “Het college neemt met kracht afstand van termen die gebruikt zijn zoals ‘zelfverrijking’ en ‘creatief boekhouden’.” De zielenpieten! Wat je had kunnen verwachten is gebeurd en dan neem je met kracht afstand!
Ook ik ben een mens. Gisteren memoreerde in het presidium een gewaardeerd collega dat hij van mij had geleerd dat raadsleden een dikke huid moesten hebben en dus ergens tegen moeten kunnen. Ja dat is één van mijn vele ‘wijsheden’. Maar je moet een sterke maag hebben om zo veel gebrek aan moraliteit te kunnen verwerken zonder een deel van de maaginhoud via de mond te lozen.
Ik begrijp niet hoe vijf wethouders, een burgemeester en een gemeentesecretaris tot dit besluit hebben kunnen komen. De politieke ethiek waar ik zo aan hecht verlangt van mij dat ik wacht met een oordeel tot dat in het interpellatiedebat alle vragen zijn beantwoord en er een fatsoenlijk hoor en wederhoor heeft plaatsgevonden.
Ik hoop dat de raad, de Bergenaren en de culturele instellingen donderdag inzicht krijgen hoe het kan dat zoveel mensen met een hoge opleiding tot dit soort besluiten kunnen komen. Zonder dat ze als ze in de spiegel kijken niet walgen van zichzelf en het systeem waarin ze werken. Allemaal hebben ze opleidingen genoten met prachtige namen. Maar ze geven geen blijk dat ze ook maar enig idee hebben waar de attributen (de spiegel, de balans en het ZWAARD) in handen van de beelden op de gevel van het stadhuis voor staan. Waar is het moreel leiderschap? Ik hoop dat de nieuwe gemeentesecretaris qua levensbeschouwing en moraliteit echt iets meebrengt. Ik ben komende donderdag benieuwd te horen van hem waarom hij gekozen heeft voor een verblijf in de leeuwenkuil vol addergebroed die het college van Bergen op Zoom heet en wat hij denkt te kunnen veranderen. Ik hoop dat hij mij voorafgaand aan de raadsvergadering hoop kan geven dat er een vonk van een moreelleiderschap kan komen in het college en in de ambtelijke leiding in ons mooie stadje aan de Schelde. Zodat de moreel juiste weg weer gevonden kan worden.
Moreel leiderschap is nodig. Dat is geen leider of leiders met een plooibaar geheugen, of een geheugen als een Bermudadriehoek waarin belangrijke informatie. Ik raad de leden van het college aan het boek van Alex Brenninkmeijer met de titel “Moreel leiderschap” maar eens te lezen. Maar ook mijn publicatie MOREEL LEIDERSCHAP GEVRAAGD, geschreven in april 2019.
De andere artikelen in deze ‘De weg kwijt’ reeks zijn te vinden op https://www.louisvanderkallen.nl/publicaties/
WAARSCHUWING niet lezen op de nuchtere maag!
Louis van der Kallen.
