| 24-09-2021 |
Collega Adam Ahajaj heeft de afgelopen weken veel werk verzet om inzicht te krijgen in het dossier “Bestemming Rijkscompensatiemiddelen Cultuur Corona” waarbij hij veel informatie boven tafel heeft gehaald. Handelend en gisteravond sprekend namens het linkse blok van SP, GrL, PvdA en BSD stelde hij aan het college van B&W tal van vragen. Hij kreeg van veel van de collega’s, van de andere partijen, de welverdiende complimenten. De door hem boven tafel gehaalde informatie was voor vrijwel alle partijen reden om het college c.q. de portefeuillehouder tal van indringende vragen te stellen.
De reactie van de portefeuillehouder was ronduit verbijsterend. Hij was verrast? Maar hij vroeg van de commissie wel de instemming voor het gevoerde/ te voerenbeleid. Hij ging simpel weg niet in op de verlangde beantwoording laat staan dat hij verantwoording aflegde voor de door Adam Ahajaj boven tafel gehaalde feiten. Die er simpelweg op neer kwamen dat slechts een fractie van de door het Rijk beschikbaar gestelde 1,4 miljoen tot nu toe terecht was gekomen bij de door corona getroffen culturele instellingen. En voor een groot deel van het bedrag, zeer dik betaalde, (interim) managers waren ingehuurd. De eigen gemeentezak was gevuld! Het toppunt was, wat mij betreft, dat hij over de gang van zaken, die gezien de inzet van veel sprekers een heel hoog politiek karakter hadden, een ambtenaar het woord liet voeren. Die inbreng was; er was aan de erfgoedinstellingen maar liefst 8 keer een mail verstuurd zonder dat dit leidde tot een reactie.
Het geheel laat zien hoe veel het stadskantoor zowel ambtelijk als bestuurlijk afstaat van de samenleving. Klaarblijkelijk komt niemand op het idee dat je heel goed coronaproef kan telefoneren om het contact tot stand te brengen. Niemand besefte op het stadskantoor dat het schijntje naar de culturele instellingen en de grote hoop naar de eigen instellingen inclusief forse salarissen voor het inhuren van managers ‘politiek’ gevoelig zou kunnen zijn. Het laat zien dat het ‘stadskantoor’ de weg echt kwijt is! Dat politieke sensibiliteit wel op ieders lippen lijkt te zitten maar men geen benul heeft wat de term betekent. Zelfs een wethouder van cultuur heeft wel oog voor de financiële noden van de eigen organisatie maar niet voor die van de culturele instellingen. De eigen instelling Gebouw T komt door het ‘cadeautje’ zelfs uit op het dikste overschot op de begroting in jaren terwijl de rest van de Bergse culturele instellingen op apegapen liggen. Waar is het moreel leiderschap?
Toen ik dan ook om een schorsing vroeg en de collega’s vroeg mij te volgen naar de Witte zaal trok iedereen het vermoeide lijf omhoog en nam de trap. In de Witte zaal waren we het er snel over eens: dit dossier vereist een adequate verantwoording van het college en de portefeuillehouder in het bijzonder en een raad brede interpellatie leek bijna eenieder geëigend. Alleen de vertegenwoordigster van GBWP was enigszins terughoudend (“je begrijp toch wel dat ik hier als vicefractievoorzitter overleg met de fractievoorzitter over moet hebben”). De andere fracties waren zonder uitzondering van mening dat een raad brede interpellatie over dit dossier gewenst was. Mijn ordevoorstel werd in de commissie unaniem aanvaard.
De vraag is nu of we met dit college en deze wethouder ‘de weg’ kunnen vinden? Deze GBWP-wethouder van cultuur is zeker de weg kwijt.
Louis van der Kallen.
