| 25-07-2021 |
Regels, “we doen er niets mee”, lijkt het motto van de (lokale) politiek en overheid. Neem eens de moeite de Algemene Plaatselijke Verordening (APV) (.pdf) van Bergen op Zoom door te nemen. Wat zou de gemeente vaak een actie kunnen ondernemen tegen drugs, afval, overlast, bedelarij, hondenuitwerpselen, geluidshinder, hinderen van verlichting en parkeerexcessen, Illegale huisvesting (verhuur) van internationale werknemers (arbeidsmigranten) enzovoort!
De APV biedt tal van mogelijkheden datgene aan te pakken wat u hindert. En wat doet de overheid in heel veel gevallen: niets. Als je al een reactie krijgt op een klacht is het antwoord vaak “ geen prioriteit!” Soms gaat het zelfs zover dat in een stuk aan de gemeenteraad geschreven wordt: “tot 2023 wordt het gedoogd”. Laatst nog in een debat over de huisvesting van internationale werknemers. Huisjesmelkers houden vrij spel om over de rug van hun huurders en omwonenden hun zakken te vullen. Het gedogen, het niet optreden tegen overtredingen is dan officieel BELEID!
Dan zijn er ook nog partijen die willen bezuinigen door naar hun zeggen “alleen de wettelijke taken uit te voeren”. Het summum van kretologie. Heel veel van wat een gemeente doet, zijn geen wettelijke taken. Waar staat in de wet dat een gemeente de openbare ruimte moet onderhouden en tot welk kwaliteitsniveau, waar staat dat de gemeente een schouwburg of theater moet openhouden of moet subsidiëren? Of een zwembad moet exploiteren of subsidiëren? Of sportterreinen moet beheren? Het zou wat worden als die partijen hun kretologie echt zouden uitvoeren.
Het rare is: er zijn ook wettelijke taken die Bergen op Zoom weigert uit te voeren of alleen op papier of symbolisch uitvoert. Op zich is de APV een soort van voorbeeld. Maar soms gaat het nog veel verder. De gemeente Bergen op Zoom wil zich graag voor laten staan haar erfgoed te koesteren. In één van mijn brieven over de bezuinigingen verwees ik er naar.
Sinds 2015 heeft Nederland een Erfgoedwet. Artikel 3.16. van de Erfgoedwet gaat over gemeentelijk erfgoed. Lid 3 van de Erfgoedwet luidt “Het college van burgemeester en wethouders houdt een gemeentelijk erfgoedregister van aangewezen cultureel erfgoed bij.” Er is een Erfgoedverordening Bergen op Zoom in april 2017 vastgesteld. Bergen op Zoom heeft dus wel een Erfgoedverordening maar heeft de eerste vier leden van artikel 3 van die Erfgoedverordening slapend verklaard en weigert dat karakter van de eerste vier leden van de Erfgoedverordening april 2017 op te heffen (zie het antwoord op mijn brief).
Ons erfgoed is in gevaar! Ik verwijs hierbij naar een brief van de STICHTING IN DEN SCHERMINCKEL waarin ook zij het college en de raad wijzen op de “wel erg summiere taakopvatting voor een stad als Bergen op Zoom” als het over ons erfgoed gaat. In de brief van In den Scherminckel over de toekomstvisie komt de volgende passage voor: “Anderzijds is het onderstreepte gedeelte in strijd met de Erfgoedwet, in ieder geval voor wat betreft archeologie. Archeologische vondsten zijn in Bergen op Zoom sinds 2001 gemeentelijk bezit. Zo is destijds bepaald in de Monumentenwet en dat is overgenomen in de huidige Erfgoedwet. De gemeente heeft de zorgplicht (depot-bewaarfunctie) en archeologische vondsten zijn onvervreemdbaar. Dat kan nooit een private aangelegenheid zijn/worden. En “erfgoed” strekt zich ook uit over museaal bezit.”
Ik onderschrijf hier ieder woord van. Een gemeente met een geschiedenis als Bergen op Zoom kan haar geschiedenis en het materiële erfgoed daarvan overboord gooien. Het is niet alleen moreel verwerpelijk maar ook in strijd met wet en regelgeving. Maar gemeentebestuurders – ook al dragen zij de ambtelijke titel wethouder – zijn klaarblijkelijk niet gehouden aan de wet. Gedogen is een werkwoord waarin zij zich meer herkennen dan in handhaven en beschermen. Ik vraag mij soms af: of die ‘wethouders’ en raadsleden wel eens gekeken hebben naar het beeld van Vrouwe Justitia op de voorgevel van het stadhuis en of ze snappen waar het zwaard in haar rechter hand (voor de kijkers links) voor dient.
wethouder;
een persoon, die vroeger heeft geleerd,
Blijf “zitten” waar je zit, en verroer je niet.
Houd je adem in
en stik niet!
Wanneer men hierin volhard, zal de kennis niet mee groeien met de tijd.
Maar slechts aftakelen door de tand des Tijds.
Burgervader;
“Beschermer van de burger tegen onrecht.
Hier: wie is die man, die het vlees snijdt, maar niet verdeeld??
Een vader bewaakt en beschermd,brengt geld in het laatje, door noeste arbeid en inzicht!
Huidige : een ‘schooihand’ naar DenHaag en een hand op z’n oor , om zodoende de burger niet te horen.