| 24-03-2021 |
Aesopus, vaak ook Aisopus genoemd was een Griekse dichter (ca. 620-560 v.Chr.) die bekendheid verwierf door zijn fabels (verhalen) waarin dieren zich gedragen als mensen (personificatie). Het gaat daarbij vooral om de moraal van het verhaal.
Het hert, het schaap en de wolf
Op een dag kwam een hert bij een schaap en vroeg hem om wat tarwe. Het schaap kende hem, wist dat hij zeer vlug kon lopen en gemakkelijk voor zichzelf kon zorgen indien hij dat wilde. Daarom vroeg hij of het hert iemand kende die voor hem borg wilde staan, zodat hij de tarwe zeker terug zou krijgen. “Jazeker,” antwoordde het hert vol vertrouwen, “de wolf heeft mij beloofd dat hij voor mij borg zal staan.” “De wolf!” riep het schaap verontwaardigd uit. “Denk je dat ik je ga vertrouwen nu ik hoor dat de wolf je vriend is? Ik ken de wolf! Hij neemt wat hij wil en loopt weg zonder betalen. En wat jou betreft, jij kunt zo snel lopen dat ik weinig kans zou hebben om mijn graan terug te krijgen indien ik je daarvoor zou moeten vangen!”
Moraal
Ken je pappenheimers! Bij deze fabel passen een drietal Harrebomée wijsheden: ”Wij moeten malkander geene schapenkeuteltjes voor lange rozijnen in de hand stoppen” (wees eerlijk) en “Als gij bij blaarkoe aan den paal gebonden staat, moet gij in haare lof of blaam deelen” (besef in wiens gezelschap je verkeert) en “Betrouw de liên, maar weet wel wiên” (weet wie je kan vertrouwen).
Ken je pappenheimers, geldt zeker ook als je moet onderhandelen over de samenstelling en het programma voor een nieuwe regering. Eén pappenheimer kent men ondertussen. Het blijke een EIGENheimer van de eerste orde!