DE OREN VAN DE HAAS

 

    


| 06-03-2021 |

 

Aesopus, vaak ook Aisopus genoemd was een Griekse dichter (ca. 620-560 v.Chr.) die bekendheid verwierf door zijn fabels (verhalen) waarin dieren zich gedragen als mensen (personificatie). Het gaat daarbij vooral om de moraal van het verhaal.

De oren van de haas

Op een dag was een leeuw een geit aan het opeten maar hij verwondde zich erg aan haar horens. Hij was verschrikkelijk boos dat een dier, dat hij had uitgekozen om op te eten, zo brutaal kon zijn en zulke gevaarlijke dingen kon dragen als de horens waaraan hij zich gekwetst had. Hij beval dus dat alle dieren die horens droegen zijn gebied binnen de vierentwintig uur moesten verlaten. Dit bevel veroorzaakte paniek onder de dieren. De ongelukkigen die horens hadden, begonnen hun bezittingen in te pakken en trokken weg. Zelfs de haas – die zoals gekend is geen horens heeft en dus niets te vrezen had – kreeg een rusteloze nacht waarin hij nachtmerries had over de verschrikkelijke leeuw. En toen hij ‘s-morgens uit zijn hol kwam en in de zonneschijn liep, zag hij de schaduw van zijn lange, puntige oren en werd hij heel erg bang. “Vaarwel, buurman krekel”, riep hij, “ik vertrek ook. Want de leeuw zal zeker beweren dat mijn oren horens zijn en zal naar mij niet willen luisteren.”

Moraal

Geef je vijanden niet de minste aanleiding om je aan te vallen. Overheden, bestuurders of gezagdragers zijn niet altijd redelijk, logisch en duidelijk. Zie hoe om is gegaan met de toewijzing en beoordeling van de aanvragen van toeslagen. Sommige ‘angsthazen’ volgen dan deze Harrebomée wijsheid: “Het is geen wijsheid, tegen de heeren te schrijven, Die u uit uw land en goed kunnen verdrijven.”

 

Louis van der Kallen.


Voeg toe aan je favorieten: Permalink.

Reacties zijn gesloten.