AESOPOS FABELS: MERCURIUS EN DE HOUTHAKKER

 

    


| 17-02-2021 |

 

Aesopus, vaak ook Aisopus genoemd was een Griekse dichter (ca. 620-560 v.Chr.) die bekendheid verwierf door zijn fabels (verhalen) waarin dieren zich gedragen als mensen (personificatie). Het gaat daarbij vooral om de moraal van het verhaal.

Mercurius en de houthakker

Een arme houthakker was aan het werk naast een diepe poel in het bos. Het was al laat in de namiddag en hij werd moe. Zijn bijlslagen waren niet meer zo goed gericht als ze ‘s morgens waren geweest. Daardoor kwam het dat zijn bijl uit zijn handen gleed en in de poel viel. De houthakker was wanhopig. Zijn bijl was alles wat hij had om zijn brood mee te verdienen, en hij had niet genoeg geld om een nieuwe te kopen. Toen hij daar handenwringend stond te wenen verscheen de god Mercurius uit het water en vroeg wat er scheelde. De houthakker vertelde hem wat er gebeurd was en de vriendelijke Mercurius dook onmiddellijk in de poel. Toen hij terug boven kwam hield hij een prachtige gouden bijl vast en vroeg aan de Houthakker: “Is dit jouw bijl?” De eerlijke houthakker antwoordde: “Nee, dat is mijn bijl niet.” Mercurius legde de gouden bijl op de oever en dook terug in het water. Deze keer bracht hij een zilveren bijl naar boven, maar de houthakker zei dat zijn eigen bijl een gewone bijl was met een houten steel. Mercurius dook voor de derde keer in het water en toen hij terug boven kwam, had hij de verloren bijl in zijn handen. De arme houthakker was zeer blij dat hij zijn bijl terug had en kon maar niet ophouden met Mercurius te danken. Mercurius was tevreden dat de houthakker zo eerlijk was en zei: “Ik bewonder je eerlijkheid, en als beloning mag je de drie bijlen houden, de gouden, de zilveren en je eigen bijl.” De gelukkige houthakker keerde met zijn schatten terug naar huis en al gauw wist iedereen in het dorp hoe het hem was vergaan. Nu waren er in het dorp verschillende houthakkers die ook wel een gouden bijl wilden. Ze liepen de bossen in, de ene hier, de andere daar, en verstopten hun bijlen in de struiken en deden dan alsof ze die verloren waren. Ze weenden en huilden en smeekten dat Mercurius hen zou komen helpen. En Mercurius kwam bij hen, eerst bij de ene, dan bij de andere. Aan elke houthakker toonde hij een gouden bijl en allemaal zegden ze dat dit de bijl was die ze verloren hadden. Maar ze kregen hem niet. O nee! In plaats daarvan gaf Mercurius hen allemaal een flinke klap op hun hoofd en stuurde hen naar huis. En toen ze de volgende dag op zoek gingen naar hun eigen bijlen, waren die nergens meer te vinden.

Moraal

Eerlijkheid levert meer op dan bedrog. Dit zal in de wereld van de goden zeker zo zijn. In de echte wereld lijkt het soms anders. Laat bedrog, ook bij de komende verkiezingen, niet lonen!

Louis van der Kallen.

Den Haag Mercurius helm met vleugels ,God van de handel. Nederlandsche Handelsmaatschappij uit 1920-1924 op de hoek van de Kneuterdijk en Lange Vijverberg, Copyright Roel Wijnants


Voeg toe aan je favorieten: Permalink.

Reacties zijn gesloten.