| 02-12-2020 |
Aesopus, vaak ook Aisopus genoemd was een Griekse dichter (ca. 620-560 v.Chr.) die bekendheid verwierf door zijn fabels (verhalen) waarin dieren zich gedragen als mensen (personificatie). Het gaat daarbij vooral om de moraal van het verhaal.
De arend en de mestkever
Een arend zat een haas achterna. Overal zocht de haas naar hulp, maar nergens kon hij die vinden. Toen zag hij een mestkever. Hij smeekte de mestkever om bescherming en hulp. De mestkever sprak hem moed in en toen hij de arend zag naderen, eiste hij op hoge toon de haas te laten lopen. De arend had echter niet het minste ontzag voor de nietige mestkever en verslond de haas voor zijn ogen. Vanaf dat moment broedde de mestkever op wraak. Hij hield voortdurend de nesten van de arend in de gaten en in de broedtijd vloog hij in de lucht om de eieren uit het nest te rollen, zodat ze braken. Ten einde raad zocht de arend zijn toevlucht tot Zeus; hij vroeg Zeus om een veilige plek voor zijn jongen en Zeus stond hem toe de eieren in zijn schoot te leggen. De mestkever had het door: hij maakte een bal van mest die hij van grote hoogte in de schoot van Zeus liet vallen. Zeus stond op om de mest van zich af te schudden en brak daardoor per ongeluk de eieren van de arend. Daarom leggen arenden sinds die tijd hun eieren niet meer in de tijd dat de mestkevers tevoorschijn komen.
Moraal
Hoe nietig of onbetekenend iemand ook lijkt, hij kan ooit in de positie komen dat hij zich kan wreken.
Of om met Harrebomée te spreken; “Al is uw vijand maar een mier, nog acht hem als een gruwzaam dier.” Ook in de politiek kan soms een enkeling het verschil maken.
Louis van der Kallen.